Werken (en feesten) in Celendin
Blijf op de hoogte en volg Jeannet
16 Juli 2015 | Peru, Celendín
Hallo allemaal,
Gistermiddag had ik een heel verhaal geschreven, was opeens de internetverbinding weg. Jammer, maar ik probeer het nu gewoon opnieuw.
Ik ben nu 2 weken in Peru en weet inmiddels waar ik moet kopieren, waar ik mijn spullen kan kopen op de markt en waar ik geld kan pinnen, ik voel me dus helemaal thuis.
Het werken op het Project is nog steeds mooi. Vorige keer schreef ik heel enthousiast over Tatiana en haar school. Deze week heb ik ervaren dat het ook anders kan. Ik was op de school van Naomi, ook een meisje met Down van 8 jaar. Ze kan per dag maar een uur naar school (waarom is me niet helemaal duidelijk, vanwege haar gezondheid of omdat de school het zo wil....). Terwijl alle kinderen in een Uvorm in de klas zitten heeft zij een tafeltje alleen, achterin de klas. De juf was heel aardig voor mij, maar het kwam allemaal een beetje gemaakt over.
Ze gaf heel duidelijk aan dat ze geen tijd had om met Naomi te werken en dat Naomi zo ver achter was. Naomi pakte haar schrift en deed alsof ze aan het schrijven was. Ik kreeg het idee dat dit haar programma was op school.
Ik vond dit zo zielig, werd er gewoon verdrietig van.
Ik heb de juf gevraagd of het goed was dat ik 2 keer per week bij haar kom op school en wil kijken of ik een zinvol programma voor haar kan maken. Ik ben gisteren naar de markt gegaan en allerlei materialen voor haar gekocht (op kleuterniveau) en hoop nu maar dat de juf hier iets mee gaat doen als ik straks weer thuis ben.
Dit is wel een beetje het gevoel dat ik hier heb, dan weer helemaal gelukkig omdat ik iets kan doen, maar soms ook het gevoel niet zo veel te kunnen doen in deze weken.......
Het is nu winter in Celendín. Overdag is het hier net voorjaar (al is de zon wel fel), maar s nachts is het maar een paar graden boven nul. Soms lig ik echt met sokken aan in bed......
Hoewel dit de droge tijd is heeft het hier in het weekend toch ook wel wat geregend. Hier ook al last van klimaatsverandering.
Naast het werken ben ik hier ook erg druk met de feesten en festivals. Afgelopen weekend was er een festival met veel traditonele dans en muziek, maar ook theater en zelfs een plaatselijke rockband.
Momenteel is Celendín helemaal in de ban van Virgen del Carmen, een katholiek feest. Deze week is er elke avond een mis en gisteravond was er een groot vuurwerk en veel muziek en dans. Het leek wel oud en nieuw.
Straks begint er nog een processie. Ik zag net al dat de bewoners druk bezig zijn om de straten te versieren met allerlei mozaieken.
Ik heb het er gewoon druk mee, want ik wil natuurlijk niets missen. Ik ben dinsdagavonds zelfs naar de mis geweest.
Ik ga nu stoppen want ik hoor de muziek van de processie al.
Wannneer ik WIFI heb zal ik wat foto's sturen.
Groetjes en tot de volgende keer
Jeannet
Gistermiddag had ik een heel verhaal geschreven, was opeens de internetverbinding weg. Jammer, maar ik probeer het nu gewoon opnieuw.
Ik ben nu 2 weken in Peru en weet inmiddels waar ik moet kopieren, waar ik mijn spullen kan kopen op de markt en waar ik geld kan pinnen, ik voel me dus helemaal thuis.
Het werken op het Project is nog steeds mooi. Vorige keer schreef ik heel enthousiast over Tatiana en haar school. Deze week heb ik ervaren dat het ook anders kan. Ik was op de school van Naomi, ook een meisje met Down van 8 jaar. Ze kan per dag maar een uur naar school (waarom is me niet helemaal duidelijk, vanwege haar gezondheid of omdat de school het zo wil....). Terwijl alle kinderen in een Uvorm in de klas zitten heeft zij een tafeltje alleen, achterin de klas. De juf was heel aardig voor mij, maar het kwam allemaal een beetje gemaakt over.
Ze gaf heel duidelijk aan dat ze geen tijd had om met Naomi te werken en dat Naomi zo ver achter was. Naomi pakte haar schrift en deed alsof ze aan het schrijven was. Ik kreeg het idee dat dit haar programma was op school.
Ik vond dit zo zielig, werd er gewoon verdrietig van.
Ik heb de juf gevraagd of het goed was dat ik 2 keer per week bij haar kom op school en wil kijken of ik een zinvol programma voor haar kan maken. Ik ben gisteren naar de markt gegaan en allerlei materialen voor haar gekocht (op kleuterniveau) en hoop nu maar dat de juf hier iets mee gaat doen als ik straks weer thuis ben.
Dit is wel een beetje het gevoel dat ik hier heb, dan weer helemaal gelukkig omdat ik iets kan doen, maar soms ook het gevoel niet zo veel te kunnen doen in deze weken.......
Het is nu winter in Celendín. Overdag is het hier net voorjaar (al is de zon wel fel), maar s nachts is het maar een paar graden boven nul. Soms lig ik echt met sokken aan in bed......
Hoewel dit de droge tijd is heeft het hier in het weekend toch ook wel wat geregend. Hier ook al last van klimaatsverandering.
Naast het werken ben ik hier ook erg druk met de feesten en festivals. Afgelopen weekend was er een festival met veel traditonele dans en muziek, maar ook theater en zelfs een plaatselijke rockband.
Momenteel is Celendín helemaal in de ban van Virgen del Carmen, een katholiek feest. Deze week is er elke avond een mis en gisteravond was er een groot vuurwerk en veel muziek en dans. Het leek wel oud en nieuw.
Straks begint er nog een processie. Ik zag net al dat de bewoners druk bezig zijn om de straten te versieren met allerlei mozaieken.
Ik heb het er gewoon druk mee, want ik wil natuurlijk niets missen. Ik ben dinsdagavonds zelfs naar de mis geweest.
Ik ga nu stoppen want ik hoor de muziek van de processie al.
Wannneer ik WIFI heb zal ik wat foto's sturen.
Groetjes en tot de volgende keer
Jeannet
-
16 Juli 2015 - 19:31
Everien:
Hoi Jeannet,
Wat maak je weer veel mee. Mooi om te lezen wat je voor Naomi en de andere kinderen doet.
Een tip voor je verslagen. Ik schreef mijn verslag altijd in mijn notities en als ik internet had was het een kwestie van kopiëren en plakken.
Nog heel veel plezier en hopelijk krijg je medewerking van de juf.
Groetjes
Everien -
18 Juli 2015 - 17:46
Henriette:
Wat een aparte belevenis! Ik weet, ieder jaar is het anders maar dit.....
En dan ook nog allerlei feesten en festivals meemaken. Je zit echt in het leven daar! Geweldig en geniet er maar heerlijk van! Je verdient het!
Liefs Henriette -
19 Juli 2015 - 12:23
Anneke Koelewijn:
Hoi Jeannet.
Je maakt weer heel wat mee in een heel andere cultuur. Heel boeiend om te lezen!
Fijn dat je Naomi er ook bij betrekt! Wel vreemd dat zij alleen achter in de klas zit.
Geniet van alle feesten en festivals.
Groetjes, Anneke. -
20 Juli 2015 - 17:34
Riekie Buijs:
Hallo Jeannet, wat fijn dat het zo goed bevalt. Wat zul je een goede conditie hebben wanneer je weer terug bent. En wat jammer dat ook hier zoveel onderscheid wordt gemaakt tussen de kinderen. Ook goed om te zien dat er wel mensen zijn die proberen het verschil te maken. Zoals jij het ook doet. Ik snap dat het een druppel op een gloeiende plaat is, maar wel een belangrijke druppel die je achterlaat en waarmee verder kan worden gewerkt. Vooral blijven feesten! Ik wens je nog alle plezier en we spreken elkaar snel.
liefs, Riekie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
