Saludos Colombia

Gisteravond ben ik weer teruggekomen van mijn reis en nu zit ik weer achter mijn computer in Zeewolde. Al de uren in het vliegtuig had ik de tijd om alle indrukken van de afgelopen weken een beetje op een rijtje te zetten. Mijn hoofd was zo vol dat ik geen boek heb gelezen en geen film heb gezien.
Maar wat was het een mooi project! En ik kwam er precies op het goede moment; een nieuwe leerkracht die nog weinig ervaring had met kinderen met een beperking. Maar ook een leerkracht die open stond voor nieuwe dingen; samen zijn we aan de slag gegaan en hebben we een mooi resultaat behaald.
Wat in Nederland zo vanzelfsprekend is in het werken met deze kinderen (structuur bieden) was daar zo bijzonder. Bijna elke dag kreeg ik te horen dat er nu zo'n rust heerste in de klas, dat de kinderen nu in de klas bleven, dat iedereen wist wat er ging gebeuren en dat er gewerkt (gespeeld) werd.
Ik heb er van genoten.

De dagen vlogen voorbij deze week.
Dinsdagmiddag is John voor het eerst een paar uur op 'school' geweest; hij vond het prachtig (en wij ook....).
Woensdag hadden we met de ouders een reunion (een soort koffieochtend maar dan zonder koffie). Hierin heb ik globaal verteld hoe het systeem werkt en Jennifer (de juf) vertelde daarna hoe het effect hiervan is op de kinderen.
Omdat het donderdag een nationale feestdag was (een van de vele in Colombia) heb ik daarna met de kinderen mijn afscheidsfeestje gevierd. Lekkere simpele Nederlandse spelletjes met water (snoepje hap, estafette, ballonnentrap) en ijs eten.
Heel gezellig maar daarna was de energie ook wel aardig op.
Donderdagochtend was het tijd om in te pakken en na een heerlijke lunch met Inten en Jeovanny was het tijd om naar het vliegveld te gaan.

Ik heb hier vier fantastische weken gehad. Het project en de kinderen; het was echt bijzonder om dit mee te mogen maken.
Ook heb ik iets van het land gezien. Tijdens mijn reisjes in de weekenden, het leven op het platteland, de verhalen van Inten, het werken in het project; steeds kreeg ik weer nieuwe, andere indrukken. Maar al die stukjes vormen nu nog geen geheel. Het is in elk geval een bijzonder en boeiend land; het heeft me op een bepaalde manier wel geraakt.

Liefs,
Jeannet