Aan de slag!
Door: Jeannet de Jong
Blijf op de hoogte en volg Jeannet
19 Juli 2014 | Colombia, Paluato
Zondagmiddag vloog ik vanuit een regenachtig Bogota zo de warmte in. Alles liep weer perfect en Inten stond me op te wachten op het vliegveld. Je bent hier echt in het Caraibisch gebied; niet alleen vanwege de temperatuur (pfff...) maar ook vanwege de mensen, het eten en de muziek.
Wat een fatastische plaats om te zijn!
Maandagochtend was de vakantie voor de kids hier afgelopen en konden we echt aan de slag; Jennifer (de juf), Annelien (een vrijwilligster uit Noorwegen) en ik. Voor Jennifer was het ook haar eerste werkdag en ze vond het fijn dat er iemand uit Nederland was die wat ervaring had met deze kinderen, ik voelde me dan ook direct heel welkom!
Na 5 dagen hard werken en veel overleg hebben we denk ik al iets moois bereikt; we hebben elke dag een vast programma (met pictogrammen) en dit werkt goed voor de kinderen en voor ons. Ook zijn we bezig om voor alle kinderen een individueel plan te maken. Dat is wel nodig want het niveau loopt erg uiteen, het ene moment oefen ik het tellen tot 3 met een meisje met Down, het volgende moment zit ik voor een hyperachtief, impulsief, autistisch mannetje sommen te bedenken in de orde van '346-25='. Momenteel zitten er maar vijf kinderen in het klasje en dan is dat te overzien.
Vrijdag was wel even spannend want Jennifer was ziek en werd ik ' de juf', Een pittige dag (na een half uur al een confrontatie met een van de boys) maar al met al ook wel weer een uitdaging.
Het zijn leuke kids. Jennifer is een prima juf, ze is rustig en staat voor nieuwe dingen en we begrijpen elkaar (ondanks mijn spaanse gestuntel zo nu en dan). Het is gewoon een prachtig project waar ik goed om mijn plaats ben.
Aan de warmte moet ik wel wennen. Het is hier overdag zo tussen de 30 en 35 graden. En hoewel de school "open" is en het lekker doorwaait ligt het tempo hier toch wel wat lager. s Avonds wordt het meestal wel wat koeler en dan zit ik lekker met een kop thee op het terras van mijn "nieuwe" appartement. Ik geloof dat ik hier helemaal bijkom; 's avonds zo rond 9 uur gaat iedereen hier met het geluid van de krekels naar bed en 's morgens wordt je gewekt door het zingen van allerlei vogels, de honden, een parende schildpad en een ezel. Heel relaxed allemaal!
Op donderdagmiddag worden een aantal kinderen in de dorpen bezocht, die niet naar school kunnen. We geven de kinderen wat aandacht en van de Stichting krijgen ze wat eten en luiers.
In deze wijken zag ik een Colombia wat ik hier tot nu toe nog niet gezien had; veel werkloosheid, armoede; mistroostige wijken. Hoewel ik het wel vaker gezien heb vond ik het toch weer heel shockerend. Zo is dus het leven in Colombia voor heel veel mensen en kinderen.
Volgende keer vertel ik hier wel wat meer over.
Het is nu zaterdag en ik ben voor een paar dagen naar Catagena. Een mooie stad zo'n 2 1/2 uur met de bus van Paluato, even weer wat mensen en cultuur om me heen.
Tot de volgende keer,
Liefs,
Jeannet.
Wat een fatastische plaats om te zijn!
Maandagochtend was de vakantie voor de kids hier afgelopen en konden we echt aan de slag; Jennifer (de juf), Annelien (een vrijwilligster uit Noorwegen) en ik. Voor Jennifer was het ook haar eerste werkdag en ze vond het fijn dat er iemand uit Nederland was die wat ervaring had met deze kinderen, ik voelde me dan ook direct heel welkom!
Na 5 dagen hard werken en veel overleg hebben we denk ik al iets moois bereikt; we hebben elke dag een vast programma (met pictogrammen) en dit werkt goed voor de kinderen en voor ons. Ook zijn we bezig om voor alle kinderen een individueel plan te maken. Dat is wel nodig want het niveau loopt erg uiteen, het ene moment oefen ik het tellen tot 3 met een meisje met Down, het volgende moment zit ik voor een hyperachtief, impulsief, autistisch mannetje sommen te bedenken in de orde van '346-25='. Momenteel zitten er maar vijf kinderen in het klasje en dan is dat te overzien.
Vrijdag was wel even spannend want Jennifer was ziek en werd ik ' de juf', Een pittige dag (na een half uur al een confrontatie met een van de boys) maar al met al ook wel weer een uitdaging.
Het zijn leuke kids. Jennifer is een prima juf, ze is rustig en staat voor nieuwe dingen en we begrijpen elkaar (ondanks mijn spaanse gestuntel zo nu en dan). Het is gewoon een prachtig project waar ik goed om mijn plaats ben.
Aan de warmte moet ik wel wennen. Het is hier overdag zo tussen de 30 en 35 graden. En hoewel de school "open" is en het lekker doorwaait ligt het tempo hier toch wel wat lager. s Avonds wordt het meestal wel wat koeler en dan zit ik lekker met een kop thee op het terras van mijn "nieuwe" appartement. Ik geloof dat ik hier helemaal bijkom; 's avonds zo rond 9 uur gaat iedereen hier met het geluid van de krekels naar bed en 's morgens wordt je gewekt door het zingen van allerlei vogels, de honden, een parende schildpad en een ezel. Heel relaxed allemaal!
Op donderdagmiddag worden een aantal kinderen in de dorpen bezocht, die niet naar school kunnen. We geven de kinderen wat aandacht en van de Stichting krijgen ze wat eten en luiers.
In deze wijken zag ik een Colombia wat ik hier tot nu toe nog niet gezien had; veel werkloosheid, armoede; mistroostige wijken. Hoewel ik het wel vaker gezien heb vond ik het toch weer heel shockerend. Zo is dus het leven in Colombia voor heel veel mensen en kinderen.
Volgende keer vertel ik hier wel wat meer over.
Het is nu zaterdag en ik ben voor een paar dagen naar Catagena. Een mooie stad zo'n 2 1/2 uur met de bus van Paluato, even weer wat mensen en cultuur om me heen.
Tot de volgende keer,
Liefs,
Jeannet.
-
20 Juli 2014 - 11:12
Everien:
Wat fijn Jeannet, dat je je kennis en kunde met ons deelt, iedereen is blij met jou! Veel plezier in Cartagena.
Groetjes
Everien -
20 Juli 2014 - 20:58
Riekie Buijs:
Hallo Jeannet wat ben je toch een bikkel en wat ben ik ontzettend trots op je. Zo dat maar even gezegd. Je voelt je volgens mij daar als een vis in het water, soms van het zweten, haha. Troost je, hier is het ook al een paar dagen rond en boven de 30 graden. Fijn dat tot nu toe alles goed verloopt en dat je de grote stad hebt overleefd. Ik weet best dat je geen gekke dingen doet, maar toch. Ik ben benieuwd naar je volgend verhalen en natuurlijk ook naar de foto´s. Als je wifi hebt kun je natuurlijk ook foto´s appen. Nog heel veel plezier en succes.
knuffel, Riekie -
20 Juli 2014 - 23:19
Henk En Diny Petter:
Ha Jeanet,
Wat geweldig om jouw verhalen te lezen! Ook wij vinden het geweldig dat je dit weer aanpakt!
En dan is het mooi dat je het gevoel hebt dat het ook lukt! Dat geeft je energie en voldoening!
We wensen je heel veel plezier en succes! En we gaan je graag verder volgen!
Hartelijke groeten van Henk en Diny Petter uit Dedemsvaart
-
21 Juli 2014 - 15:31
Rita:
Hallo zus,
Wat leuk om steeds weer je belevenissen te lezen.
Fijn dat alles zo goed verloopt en je het zo na de zin hebt.
Nog veel plezier en succes, en we kijken uit naar het volgende reisverslag
Groetjes van Pieter en Rita -
22 Juli 2014 - 21:52
Wilma :
Hallo Jeannet,
Wat geweldig wat jij allemaal doet, en vooral wat je allemaal kunt betekenen voor die kinderen. En meteen kunt genieten van het land. Hier is het ook heerlijk weer! Geniet er maar van! Tot je volgende berichtje!
Groetjes, Wilma. -
23 Juli 2014 - 14:42
Suzanne:
Hallo Jeannet
Fijn om te horen dat het goed met je gaat en dat je je kennis goed gebruiken kan en tegelijketijd ook entspannen kan, zoals op een "normale" vakantie. We zijn allemaal hier in onze "gemakkelijke" leven helemaal onder de indruk van je lef en je liefheid.
Pas goed op jezelf, zeker in de niet zo mooie buurten !
Groetjes, Suzanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
