Afscheid van de school

Twee weken werken op de en project is kort. Vorige week schreef ik al over de verandering na de eerste week en dat ik een beetje bang was voor het verloop als de leerkracht veel de groep uit zou gaan. Nou, het was een pittige week; er was veel onrust in de klas vanwege een drietal leerlingen met zeer moeilijk gedrag die veel individueel begeleid moesten worden waardoor er voor de andere kinderen weinig aandacht was. Bovendien kwamen er nog twee nieuwe kinderen bij.
Er wordt op een andere manier met de kinderen omgegaan; daar waar in Nederland kinderen op en rustige manier worden benaderd, spreken de leerkrachten hier de kinderen aan met met een felle, luide stem en op deze manier houden ze orde. En er wordt anders omgegaan met moeilijk gedrag (minder consequent, sommige kinderen worden met zoetigheid rustig gehouden).
De tweede week vond ik het lastig dat ik niet de taal sprak van de kinderen en omdat de andere juf geen Engels sprak en begreep kon ik ook niet met haar communiceren en had ik soms het gevoel “wat kan ik hier nog doen”. De laatste dagen heb ik mijn plannen dan ook maar los gelaten. Ik ben nog een dag naar een groep met oudere leerlingen gegaan om te kijken hoe de leerlingen praktische vaardigheden (bakken, schoonmaken, werken met de kippen, naaien) leerden en dit was heel mooi om te zien.
Vrijdag was mijn laatste dag en ik heb op een leuke manier afscheid genomen; het was goed zo.

Daarna kwam ook het afscheid van de mensen in het guesthouse. Femke zal ik mijn laatste dag in Kathmandu nog weer zien. Maaike heeft de komende dagen hetzelfde reisprogramma en met haar vertrek ik de volgende dag met de bus naar Pokhara.

Groet,
Jeannet