Do you know the cockelman
Door: Jeannetdejong
Blijf op de hoogte en volg Jeannet
29 Juli 2011 | Ecuador, Quito
Het is nu vrijdagmiddag en voordat we straks weer naar Quito vertrekken nog snel even een in een internetcafé. Vanmorgen hebben we het tweede project afgesloten met een voorstelling. bijna alle kinderen kwamen in hun mooiste kleren (ik zal in het weekend nog wat foto´s sturen).
Met mijn engelse clubje hebben we onze werkboeken laten zien en het liedje ´zeg ken jij de mosselman´ in het engels gezongen. De meiden helemaal trots natuurlijk (en ik ook!), ze hebben zo hun best gedaan...
Het is een bijzondere week geworden, maar dat kan ook niet anders hier in dit dorp. De mensen leven hier nog heel dicht bij de natuur en ceremonies en rituelen zijn hier nog volop. Woensdagmiddig ben ik bij een sjamaan geweest (een wijze in Zuid-Amerika, eigenlijk arts, filosoof, psycholoog ineen, maar helemaal vanuit de natuur). Door met een ei over mijn lichaam te gaan heeft hij mij ´onderzocht´. Ik ben gezond, maar vertelde hij me, ik had een ´schrik´ in mijn leven. Met twee stenen, wat olie en veel geprevel heeft hij dit genezen.......
Gisteravond heb ik een ´Temascal´ meegemaakt. Dit is een ritueel van de indianen, ook weer geleid door een sjamaan. Met ongeveer 20 mensen zit je in een soort iglo in de natuur, er worden gloeiendhete stenen naar binnen gebracht, vervolgens wordt het helemaal donker en met kruiden en water ontstaat er een sauna. Dit ritueel duurde 3 1/2 uur. Veel muziek, zang en teksten rond de vier elementen: lucht, water, vuur en aarde. En dan maar zweten...Het was wel een heel bijzondere ervaring.
Maar niet alles is zo spiritueel hoor! Gistermiddag heb ik meegedaan met rit te paard door de bergen. In één woord ,´verschrikkelijk´ (echt Inge, ik snap niet dat jij dit zo leuk vond....). Vooraf werd verteld dat de paarden heel rustig waren en braaf achter elkaar aan zouden lopen. Maar ik had natuurlijk weer zo´n sikkeneurig beest wat steeds liep te bokken en steeds uit de pas ging(voelde natuurlijk helemaal aan dat ik doodsbang was....). Pas toen de eigenaar hem bij de teugels pakte ging het beter. Bovendien regende het die middag. Al hobbelend op dat beest had ik maar één gedachte ¨aan alles komt een einde.... Dat was 3 uur later! Dit doe ik dus echt nooit meer, maar eerlijk is eerlijk, de omgeving was prachtig!
Het is nu half 3, ik moet nu naar het busstation.
Tot de volgende keer,
Groetjes,
Jeannet
Met mijn engelse clubje hebben we onze werkboeken laten zien en het liedje ´zeg ken jij de mosselman´ in het engels gezongen. De meiden helemaal trots natuurlijk (en ik ook!), ze hebben zo hun best gedaan...
Het is een bijzondere week geworden, maar dat kan ook niet anders hier in dit dorp. De mensen leven hier nog heel dicht bij de natuur en ceremonies en rituelen zijn hier nog volop. Woensdagmiddig ben ik bij een sjamaan geweest (een wijze in Zuid-Amerika, eigenlijk arts, filosoof, psycholoog ineen, maar helemaal vanuit de natuur). Door met een ei over mijn lichaam te gaan heeft hij mij ´onderzocht´. Ik ben gezond, maar vertelde hij me, ik had een ´schrik´ in mijn leven. Met twee stenen, wat olie en veel geprevel heeft hij dit genezen.......
Gisteravond heb ik een ´Temascal´ meegemaakt. Dit is een ritueel van de indianen, ook weer geleid door een sjamaan. Met ongeveer 20 mensen zit je in een soort iglo in de natuur, er worden gloeiendhete stenen naar binnen gebracht, vervolgens wordt het helemaal donker en met kruiden en water ontstaat er een sauna. Dit ritueel duurde 3 1/2 uur. Veel muziek, zang en teksten rond de vier elementen: lucht, water, vuur en aarde. En dan maar zweten...Het was wel een heel bijzondere ervaring.
Maar niet alles is zo spiritueel hoor! Gistermiddag heb ik meegedaan met rit te paard door de bergen. In één woord ,´verschrikkelijk´ (echt Inge, ik snap niet dat jij dit zo leuk vond....). Vooraf werd verteld dat de paarden heel rustig waren en braaf achter elkaar aan zouden lopen. Maar ik had natuurlijk weer zo´n sikkeneurig beest wat steeds liep te bokken en steeds uit de pas ging(voelde natuurlijk helemaal aan dat ik doodsbang was....). Pas toen de eigenaar hem bij de teugels pakte ging het beter. Bovendien regende het die middag. Al hobbelend op dat beest had ik maar één gedachte ¨aan alles komt een einde.... Dat was 3 uur later! Dit doe ik dus echt nooit meer, maar eerlijk is eerlijk, de omgeving was prachtig!
Het is nu half 3, ik moet nu naar het busstation.
Tot de volgende keer,
Groetjes,
Jeannet
-
30 Juli 2011 - 13:17
Riekie:
Haha, ik weet precies hoe dat voelt op zo'n paard. Heb in Indonesie ook op zo'n knol gezeten naar de vulkaan toe. Terug ben ik gaan lopen. Dat zag ik meer zitten dat weer op dat enge beest. Verschrikkelijk. Ik zie het zo voor me, jij met een angstig gezicht. Wat tof trouwens zo'n sauna ritueel. dat is pas echt! Je maakt echt heel bijzondere dingen mee. Geniet nog maar lekker dez laatste week. -
30 Juli 2011 - 13:49
Janneke:
He zus, hier even een berichtje van mij, je zullt wel denken ik hoor helemaal niets maar we zijn net terug uit spanje, een heerlijke vakantie gehad. Maar ik ben helemaal op de hoogte van jouw belevenissen daar. Wat maak je weer veel mee en je verteld er ook zo leuk over, je kunt er wel een boek over schrijven.
Het schiet al weer op he? Nou geniet er nog maar van en we spreken elkaar weer. Groeten van ons allemaal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
